Moje małe wiewiórki... Charlie chce pomówić o smutnych rzeczach

 

To będzie bardzo ciężki do napisania dla mnie post, ale proszę was- jeśli naprawdę czytacie tego bloga, przeczytajcie i to. Muszę wam powiedzieć o kilku ważnych sprawach.

Moje wiewióreczki, nie chcę was okłamywać. Jestem od was pewnie trochę starsza i piszę te opowiadania, aski i inne rzeczy od jakiegoś czasu. Nie jestem może do końca w temacie Alvina i Wiewiórek, nie wiem czego będzie dotyczył kolejny film ani kiedy mają premierę poszczególne odcinki. Nie dzieje się to tylko z mojej winy.

Widzicie, mam obecnie 17 lat. Piszę od mniej-więcej 4 lat. Bywało lepiej i bywało gorzej. Obawiam się że już jakiś czas temu wypaliła się moja pasja i chęć do ciągłego życia w świecie wiewiórek. Nie chodzi o to że tego nie lubiłam, uwielbiałam to i dalej uważam że to był najlepszy czas dla mojej twórczości- The Chipmunk Musical było moim największym i najlepszym dziełem w całym moim życiu. Staram się jak mogę utrzymać jako-taki poziom opowiadań, ale wyraźnie widać że nie mogę znaleźć inspiracji. Staram się, szukam nowych pomysłów, ale nic nie może trafić do mnie na tyle, abym dała radę napisać całe kilkunasto-rozdziałowe opowiadanie. 

Nie będę was okłamywać, nie wiem kiedy uda mi się napisać coś nowego. Nie wiem nawet ile osób czyta tego bloga. 

Wiem za to że jedna z naszych redaktorek- Victoria Chipette- prowadzi konkurencyjnego dla mnie bloga. Nie mam nic przeciwko. Chociaż wyraźnie widać, że używa tej samej formuły co ja- opowiadania+ aski+ muzyka, nie mam nic przeciwko- nie ja to zapoczątkowałam, takie same serie postów pojawiają się i na innych blogach o innej tematyce, więc nie mam nawet prawa się o to gniewać. Przecież chodzi nam tylko o popularyzowanie Alvina i Wiewiórek w naszym kraju. 

Za to mam pełne prawo gniewać się za kopiowanie mojego opowiadania- The Chipmunk Musical, które mogliście przeczytać na starym blogu, a które odnowione zostanie opublikowane w nadchodzącym tygodniu. Zachęcam was, żebyście po lekturze mojego opowiadania udali się na bloga Victorii i sami sprawdzili. Victoria pisze również swoje własne opowiadania, które sądzę że miło wam będzie poczytać, gdy ja nie jestem w stanie pisać. Ja chcę tylko abyście wiedzieli. 

Z tego co wiem, Victoria Chipette nie może obecnie pisać postów, ponieważ nie ma dostępu do internetu, ale zapowiedziała swój powrót na sierpień. W podobnej sytuacji jest Marta LoVe, która również nie pisze, lecz z powodów osobistych. Pozostaje nam mieć nadzieję, że niedługo znów zaprezentuje nam kilka piosenek. 

 Słuchajcie wiewióreczki, teraz będę mówić szczególnie do was. Ten blog upadnie przed końcem tego roku, jeśli nie pomożecie. Potrzebujemy nowych, silnych osób, których wena i wiedza o AATC jest na tyle silna, aby podnieść nas z upadku. Jeśli czasem czytasz o wiewiórkach, jesteś na bieżąco z teoriami (albo masz swoje własne), znasz fajne fanfiki, oglądasz i ściągasz ładne obrazki, subskrybujesz kanały ze świetnymi filmikami, cokolwiek, nie czekaj. To nie ważne ile macie lat, to nie ważne że nigdy nic nie pisaliście. Jeśli tylko chcecie cokolwiek dla nas zrobić, zgłaszajcie się pod tym wpisem, zostawcie swojego maila, a ja się do was odezwę. Dla każdego znajdzie się zajęcie. Odezwę się do każdego. Jeśli nie chcecie zostawiać maila, piszcie na blogowy- aatc.pl@interia.pl (lub, jeśli nie działa, na mój prywatny- eleanorette@interia.pl)

Czekam moje małe wiewiórki. Charlenka was pozdrawia i tym razem nie pisze enjoy... mam nadzieję że akurat z tego o czym pisałam, nikt się nie cieszy.