Rozdział XXXIV - Tajemnica

Dziewczynki z gimnazjum Szekspira siedziały na schodach na strych i gadały jak to przyjaciółki - paplały o czym się dało . Temat zszedł na bal karnawałowy .

- Jaka szkoda że to dopiero za rok ! - jęknęła Lilly wzbudzając tym wybuch śmiechu . 

- Doczekasz się ! - powiedziała z uśmiechem Żaneta -Jeszcze dwa tygodnie , później święta czyli jeszcze tydzień i już nowy rok , a potem jeszcze trochę .

- I tak nie mogę sie doczekać ! W co się ubierzecie? - spytała inna dziewczyna i rozmowa zeszła na tory modowe , w czym Brittany spokojnie mogła się udzielać . Nie na długo . 

- Alisha , a z kim idziesz na bal ? - spytała nagle Lilly , wprawiając koleżankę w zakłopotanie

- Muszę mówić ? 

- Musisz !

- Nooo Max mnie zaprosił i ... - zaczęła lecz dziewczyny jej przerwały gromkim ,, Uuuu ! ''

- A ty ? 

- A ty ? 

Takie przepytywanie trwało dłuższą chwilę , padło kilka znanych ze szkoły imion lub całkiem nieznanych . W końcu padło na Brittany 

- No Brietta , z kim ty idziesz ? - spytała śmiejąc się Dominika , uwielbiała przeinaczać imiona przyjaciółek . Brittany tylko machnęła ręką 

- Oj , nie znacie go , on jest z publicznego gimnazjum , z trójki - stwierdziła usiłując zbagatelizować sprawę , jednak dziewczyny nie dały się tak łatwo zwieść 

- Mów z kim i to już ! 

- Niech wam będzie , idę z Alvinem Sevillem - wzruszyła ramionami . Dziewczyny spojrzały po sobie 

- A to nie jest twój brat ? - spytał ktoś. 

- CO ? - wykrzyknęły Brittany i Żaneta . 

- To nieprawda ! Ja nie jestem jego siostrą ! - zawołała Britt oburzona samym takim pomysłem 

- Mieszkasz w tym samym domu , opiekuje się wami ten sam człowiek , jesteście ze sobą praktycznie całymi dniami, poza szkołą - stwierdziła inna . Dziewczęta przyjrzały sie podejrzliwie Brittany która w duchu czerwieniła się ze wstydu . Nie pomyślała że ktoś może to tak odebrać ! 

- Alvin nie jest moim bratem ! - powtórzyła - Nie jest , serio ! On jest ... 

- Jej chłopakiem - dokończyła spokojnie Żaneta , co rozpoczęło nową serię uuuuu-czenia i chichotów . 

- Od dawna ze sobą chodzicie ? Nie mówiłaś że masz chłopaka ! - zawołała niezadowolona Lilly 

- To ... skomplikowane . I ,, chodzimy '' ze sobą od połowy wakacji - odpowiedziała Britt starając się utrzymać opanowany wyraz twarzy . Bez skutku . 

- Mówiłaś że w połowie wakacji byłaś na koloniach czy obozie czy czymśtam - przypomniała sobie nagle Lilly 

- To prawda - odpowiedziała Żaneta 

Brittany już miała coś odpowiedzieć kiedy zadzwonił dzwonek . Dziewczęta zerwały sie z miejsca i rozbiegły się po klasach 

- Czy to nie z nim widziałam cię ostatnio w parku ? - spytała w biegu jedna z koleżanek 

- Taaak , pewnie tak - mruknęła Brittany nie słuchając nawet pytania , w głowie szumiały jej jeszcze pytania koleżanek , odpowiedź jej siostry i jej własne przyznanie sie . Jak dotąd nie musiała się przyznawać do ... tego , mimo że ... 

- Ej ! Nie marz na jawie , nie ma czasu ! - ktoś szturchnął ją w ramię . 

,, Przemyślę to jeszcze raz na lekcji - teraz wychowawcza '' pomyślała i pobiegła do klasy 

... 

Alvin uśmiechając się pod nosem maszerował za Brittany do świetlicy . Właściwie nie miał pojęcia po co ona go tam ciągnie ale z doświadczenia wiedział że w takich chwilach lepiej Brittany ustąpić , inaczej skończyło by się to awantura . Znał ją już tak dobrze …

- Idziesz czy nie ? – spytała nieco gniewnie dziewczyna która przed chwilą zajmowała centralne miejsce w jego umyśle. Alvin pokiwał głową i przyspieszył krok. Pod koniec drogi Alvin zrównał się z nią krokiem więc Brittany puściła go i z dziwnym pośpiechem weszła do świetlicy . Duża , niemal pusta sala zawsze stała otwarta – nie było tu co kraść . Alvin rozejrzał się i zauważył pod oknami niska ławkę .

- Siadamy ? – spytał . Britt kiwnęła głową więc podeszli do ławki i usiedli . Dziewczyna niespokojnie kiwała się na boki .

- Tak właściwie po co mnie tutaj przyprowadziłaś ? – spytał Alvin zauważając dziwne zachowanie przyjaciółki . Ta spojrzała na niego bykiem

- Doskonale wiesz o co chodzi Alvin – syknęła – I doskonale wiesz że … że ja … że po prostu nie mogę się na to zgodzić ! – wypaliła prostu z mostu . Alvin zerwał się z miejsca , Britt zrobiła to samo .

- Niby czemu ? – spytał Alvin stawiając się . Tej dwójce wiele nie trzeba było do kłótni , zawsze znalazł się jakiś pretekst .

- Spójrz na siebie ! – wykrzyknęła Britt – Jesteśmy wrogami ! To się nigdy nie uda , poza tym … co inni powiedzą ?

- Aaa tu cię mam ! – zawołał Alvin rozeźlony – Boisz się co inni powiedzą ! Tłumy twoich rozwydrzonych fanek które piszczały z zachwytu kiedy deklarowałaś swoją niezależność a które obrzucą się wyzwiskami kiedy powiesz im że …

- Nie mów ! – wrzasnęła piskliwie dziewczyna – Nawet tego nie wymawiaj !

- A właśnie że powiem : Brittany musi chodzić z Alvinem ! Brittany będzie chodzić z Alvinem ! – zaśpiewał chłopak złośliwie na co Brittany zatkała sobie uszy i chciała usiąść na ławce ale z rozpędu klapnęła na podłogę .

- To nie fair ! – jęknęła bardziej zła niż zrozpaczona – Po prostu nie fair !

- Bo na ciebie to trzeba mieć sposób Britt ! Normalnie gdybym cie o to zapytał to byś się nigdy nie zgodziła !

- Nawet nie zapytałeś ! – Brittany odwróciła się tyłem do Alvina a twarz jej płonęła .

- Bo byś się i tak nie zgodziła ! Nawet teraz usiłujesz odwracać kota ogonem !

- Wiesz w ogóle co to znaczy ? - rudowłosa prychnęła zirytowana że w tym co mówi Alvin jest tyle prawdy

- Nie do końca … ale czy to ważne ?! Nie ! I wiesz co ci jeszcze powiem Britt ? – Alvin teraz na serio się zezłościł – Jesteś ślepa ! Mówię ci : ślepa !

Dziewczyna tego nie wytrzymała , zerwała się z miejsca i stanęła twarzą w twarz z Alvinem , zaczerwieniona z gniewu

- Ja jestem ślepa ? Akurat ! – wykrzyknęła – A kto wgapiał się w tą całą Charlene jakby świata poza nią nie było ?

- Brittany , wariatko , nie wgapiałem się !

- Właśnie że tak ! Sama widziałam ! Tyle razy chodziłam i patrzyłam czy … - zaczęła ale urwała w połowie zdania . Zła i zawstydzona że dała się sprowokować chciała wyjść ale Alvin zatrzasnął jej drzwi przed nosem .

- Dokąd to ? – spytał – Nigdzie nie idziesz dopóki nie powiesz czemu ... 

- Mam cię dość ! Wypuść mnie natychmiast ! - Brittany szarpnęła za klamkę ale Alvin nie miał zamiaru puszczać drzwi. Dziewczyna uniosła głowę i cofnęła ją natychmiast - Alvin stał tuż nad nią . Dopiero teraz zauważyła że jednak jest od niej trochę wyższy , co nie napawało ją zbytnią radością .

- Odsuń się - mruknęła 

- A jak nie to co ? - spytał wesoło . Złość z niego nagle wyparowała , pozostało tylko rozbawienie . Brittany spojrzała nieco w górę ( nawet nie zauważyła kiedy spuściła wzrok ) i jej oczy spotkały się z wzrokiem Alvina . Dwie pary niebieskich oczu przyglądały sie sobie nawzajem . Dziewczyna pierwsza nie wytrzymała 

- Czego sie tak gapisz ? - spytała tak cicho że niemal szeptem 

- Bo tak ? - odpowiedział Alvin równie cicho . Nie odzywali sie więcej . Cisza w sali była tak głęboka że słyszeli niemal bicie własnych serc . Alvinowi coś nagle zaświtało w głowie . 

- Trudno Britt . Chciałem być twoim przyjacielem , kolegować sie z tobą , jak teraz , naprawdę chciałbym . Sama widzisz jak teraz jest fajnie . Ale ... nie możemy się przyjaźnić .
- Czemu ? - spytała natychmiast Britt , autentycznie zmartwiona
- Z tego samego powodu co ty nie chcesz byc moją dziewczyną
Brittany zamyśliła się .. i westchnęła ciężko
- Dobra . Poddaję się . Nie wygram z tobą w ten sposób ! - jęknęła - Przecież ja nie mam nic przeciwko tobie i ty o tym wiesz !
- Serio ? Nie wiedziałem
- To ci mówię : LU-BIĘ-CIĘ-! I to bardzo ! - wypaliła Brittany . I nie wstydziła sie swojej szczerości . Dlatego że Alvin odpowiedział jej to samo ? Dlatego że wreszcie nie musiała udawać ?
- Powiedz szczerze , po co ta cała szopka ? Po co to całe udawanie , wykłócanie sie i tak dalej ?
- Pozory Alvin , tylko pozory ! Nic więcej ... chociaż przyznam że kłócenie się z tobą to nieraz przyjemność - zaśmiała się Britt - Za to ty nie musiałeś mi ciągle dokuczać !
- A czy to ci wadzi ? - spytał Alvin też się śmiejąc
- ... no trochę , ale szczerze mówiąc , przyzwyczaiłam się !
...
Gadali tak jeszcze z godzinę , o wszystkim i o niczym . Wreszcie mogli rozmawiać ze sobą normalnie , nie bojąc się że ktoś to podpatrzy i rozgłosi reszcie świata .
- Wiesz , nigdy bym nie pomyślała że będę siedzieć o 9 w nocy tylko z tobą i tak swobodnie , normalnie sobie żartować ! - stwierdziła Britt . Alvin zaśmiał się .
- Ale dalej mi nie odpowiedziałaś na tamto pytanie ...
Brittany zarumieniał się nieznacznie
- Bo to bardzo pokręcone , nie wiem co odpowiedzieć !
- Tak lub nie - stwierdził już poważniej Alvin . Dziewczynka skubała kosmyk włosów . Nie wiedziała co odpowiedzieć , myślała , myślała ... aż wpadła na pomysł .
- Dobrze . - powiedziała krótko
- CO ?
- Powiedziałam dobrze . Zgadzam sie ... pod jednym warunkiem ! - uśmiechnęła się słodko - Pod warunkiem że nic , ale absolutnie nic sie nie zmieni w naszej ... relacji .
- Czyli para ale przyjaciół ? - spytał Alvin
- Nie do końca ale mniej więcej - spojrzała mu w oczy - Po prostu nie chcę nic zmieniać , wiesz jak dobrze nam sie teraz układało . Ale jestem też ci winna coś , w końcu ...
- Umowa to umowa ? - stwierdzili jednocześnie  . Britt utkwiła wzrok w ziemię zawstydzona . To zakrawało na ironię !
- Alvin ? - spytała cicho - Nie gniewasz sie że tak to komplikuję ?
- Nie , wcale nie - odpowiedział Alvin po czym objął ja ramieniem - To nie jest taki bzdurny pomysł wiesz ? W końcu od paru dni się kumplujemy i jakoś nikt nie robi z tego powodu afery , więc nic nikogo nie zdziwi .
- Taa , pewnie tak - uśmiechnęła sie Brittany odetchnąwszy z ulgą
- Chyba już późno , wracajmy bo zaczną nas szukać - stwierdziła wyglądając przez okno. Alvin kiwnął głową więc niemal bezszelestnie wstali i wymknęli sie ze świetlicy .
Szli wąską dróżką w milczeniu . Nie potrzebowali rozmawiać . Wieczór był ciepły , cichy . Z oddali dobiegał czyjś wesoły śmiech , czyjś śpiew , dźwięki gitary . Pewnie Szymon zaprosił wiewióretki do swojego namiotu .
Brittany obejrzała sie na Alvina , szedł tuż obok lecz nie patrzyła na nią , wiec mogła się dokładniej przyjrzeć . Był nieco wyższy od niej , jasne włosy ukrywał pod czapką , jak zawsze . Zatrzymał sie i spojrzał na nią
- Idziesz ?
- Idę idę tylko ... - rozejrzała się dookoła . Nikt tędy nie szedł , nikogo nie było .
,, Teraz ! Teraz ! Teraz ! '' krzyczało coś w jej głowie . Brittany zacisnęła powieki uciszając głosy w głowie
,, Sama sobie poradzę ! ''
Brittany spojrzała jeszcze raz ukradkiem w bok , po czym pociągnęła Alvina za bluzę
- Co ro- zaczął Alvin ale nie zdążył dokończyć . Brittany go pocałowała .
 ...
- No na serio nie powiesz ? - jęknęła Eleonora kiedy dziewczyny siedziały już w namiocie - Ja chcę wieeeedzieeeć !
Brittany i Żaneta wybuchnęły śmiechem
- To nie twoja sprawa Eleonoro , z resztą nie działo się tam nic ciekawego . Rozmawialiśmy ! -  wzruszyła ramionami . Ela wygięła buzie w podkówkę , a Żaneta uśmiechnęła się tylko i wróciła do swoich książek
- No dobra , niech ci będzie ! - poddała sie Ela - Grunt że wszyscy są wreszcie sparowani !
- Zaraz zaraz ! Jak to wszyscy ?
- No normalnie : dzisiaj ty z Alvinem , parę dni temu Szymek i Żaneta a ja i Teo ... już od dłuższego czasu ! - uśmiechnęła sie Eleonora
- I ty mi nie powiedziałaś ?! - uniosła się Britt
- A ty powiedziałaś ?