Rozdział Bonusowy (czyli Charlence się nudzi)

 

 

Tak wiem że oficjalnie mam urlop , ale ... powiedzmy że spotkała mnie dzisiaj pewna miła niespodzianka , więc i wam zrobię niespodziankę :)

Rozdział w starym , dorbym stylu . Brak konkretenj fabuły , tylko splot wydarzeń pewnego wieczora w domu pełnym dzieciaków .

Zapraszam .

 

Alvin siedział ze słuchawkami na uszach i nucił

- Shake your groove thing ,

shake your groove thing

Yeah Yeeeah !

- Alvin , przymknij się ! – odezwała się Brittany z drugiego końca salonu – Próbuję sprawdzić czy mam już wszystkie książki !

Alvin przewrócił oczami ale umilknął . Postanowił sobie za to pogłośnić dźwięk w mp3 , więc niecierpliwie przekręcił krążkiem . Aż podskoczył gdy huk uderzył do po uszach i czym prędzej zdjął słuchawki , gorączko starając się chociaż trochę przyciszyć piosenkę którą doskonale teraz słyszał nawet bez słuchawek .

Brittany z kpiącym uśmieszkiem przyglądała się jego poczynaniom .

- Przestań-się-śmiać – burknął Alvin doprowadzając urządzenie do porządku .

Wszedł Szymon niosąc brudne talerze z obiadu .

- I co Britt ? Już wszystko ? – spytał . Znał się na tym najlepiej , w końcu to on zamawiał przez Internet większość podręczników . Dziewczyna pokiwała głową .

- Taaa , tylko kilku ćwiczeń nie ma – podała mu kartkę na której zaznaczyła brakujące książki . Szymek z trudem złapał naczynia jedną ręką , by w drugą wziąć kartkę .

- Poszukamy zaraz . Alvin , coś taki markotny , nie cieszysz się z roku szkolnego ? – spytał wesoło , kierując się w stronę kuchni .

- Tak jakby było się z czego cieszyć – mruknął Alvin szukając pilota od telewizora .

- TEEEEEEEOOOOOOO ! MAAASZ PILOOOOOTAAAAAA ??!! – wydarł się z całej siły . Odkąd chłopcy sprowadzili nie wiadomo skąd mały telewizor (Brittany święcie wierzyła że ze śmietnika ) i zainstalowali go w swoim pokoju, pilot wciąż kursował między salonem a pokojem chłopaków .

- NIEEEEE !! – dobiegł go głos – CHYBA JEST NA DOLEEE !!

- NIE MA BO JA TU JESTEEEM !! – odkrzyknął Alvin.

Wrzaskusję przerwała Żaneta z pilotem w ręce .

- Szukasz tego ? – spytała wyciągając rękę . Alvin zerwał się i podbiegł do niej , lecz nagle Brittany włączył się tryb ninja : przeskoczyła stół , zrobiła rozbieg po kanapie i skoczyła . Widząc sytuację , Alvin również wykonał skok … Żaneta widząc dwa lecące w jej stronę kloce , z przestrachem odsunęła się na bok i tak Alvin jak i Brittany z piskiem wylądowali na podłodze , waląc przy okazji głowami w ścianę .

Z kuchni przyleciał Szymon .

- Co się … a , to tylko wy się wydurniacie – i już go nie było . Alvin i Brittany podpierając się nawzajem powstawali z podłogi . Alvin miał na głowie wielkiego guza , Brittany porządnie uderzyła się w nos . Żaneta przyjrzała im się zmartwiona .

- Idźcie lepiej do kuchni , niech Szymon dla wam lodu . Brittany , czy przypadkiem nie leci ci krew z nosa ?

- CO ?! – Brittany podskoczyła jak oparzona i podbiegła do lusterka wiszącego w przedpokoju .

- Alvin , zapal światło ! – krzyknęła rozpaczliwym tonem , ponieważ w przedpokoju panował już półmrok . Alvin nacisnął kontakt i światło zalało pomieszczenie . Britt mimo uważnych oględzin nie zauważyła nawet kropli krwi .

- Uff … Żaneta , nie strasz mnie ! – westchnęła i skierowała się do kuchni razem z Alvinem . W przedpokoju została sama Żaneta . Zastanawiała się przez chwilę gdzie iść … po czym usłyszała kroki przed domem i szczęk zamka w drzwiach . To wchodził Dave objuczony zakupami .

- To ty Żaneta ? – spytał – Pomożesz mi ?

Dziewczyna pokiwała głową i wzięła od Dave’a kilka toreb . Zaniosła je do kuchni i zaczęła rozpakowywać .

- Znaczy dzisiaj jednak będzie jakaś kolacja ? – stwierdził Alvin zauważając wyciągniętą z torby zmrożoną pizzę . Siedział na blacie kuchennym i trzymał przy czole owiniętą w ścierkę mrożonkę … chyba jakieś jarzyny .

- Tak , miałem nadzieję że uwinę się prędzej ale niestety mi się nie udało … Alvin , wszystko w porządku ? Co ci się stało w czoło ? – spytał Dave zauważając że chłopak jest poszkodowany .

- Alvin próbował wybić do kuchni nowe wejście – oznajmił Szymon zanim Alvin zdążył się odezwać . Brittany tymczasem przyglądała się w lusterku kieszonkowym swojemu spuchniętemu noskowi .

- To wygląda okrooopnie ! – jęknęła – Dave , co ja mam z tym zrobić ?

Dave podrapał się po głowie .

- Chyba przyłożyć coś zimnego … nie wiem . Wystarczy coś małego ! – zawołał widząc że Brittany wyciąga z zamrażarki dwulitrowe pudełko lodów . Szymek kończył zmywanie , odłożył na suszarkę ostatni wypłukany talerz i wytarł ręce . Już miał wracać w spokoju do swoich książek , gdy Dave go zatrzymał .

- Zajrzałbyś do Teodora ? Muszę coś zrobić z tym majdanem , a on by mi się tu bardzo przydał . – powiedział proszącym tonem . Szymek uśmiechnął się .

- Jasne ! – powiedział i wyszedł na poszukiwanie Teodora . Razem z Eleonorą siedzieli w jadalni .

- No co ty robisz , przestań mnie ścinać ! – skrzywiła się Eleonora – przecież ci mówiłam że tak się nie robi !  

- Przecież nie robię tego specjalnie … to samo tak wychodzi ! – Teodor z rezygnacją oparł się o stół .

-Jak można to robić specjalnie ?  

Szymon zajrzał przez uchylone drzwi .

- Puk puk … co robicie ? – spytał . Eleonora odgarnęła grzywkę z czoła , co wyglądała jakby ocierała pot .

- Ach nic , uczę Teodora grać w ping-ponga ale niezbyt nam wychodzi . To znaczy wychodzi , aż za dobrze ! – stwierdziła z przekąsem

- Eleonora twierdzi że ja ją ścinam , a to nie prawda ! – Teodor rozpaczliwie poszukiwał sojusznika – Ja nie wiem czemu piłeczka leci tak szybko i na ukos .

Szymon zaśmiał się .

- Skąd ja to znam ! Jak Brittany się uczyła to też Alvin się pieklił że tnie – przypomniał sobie – Ale ćwicz ćwicz , nauczysz się … tyle że jak tak dalej pójdzie to Dave powinien zainwestować w stół ping-pongowy z prawdziwego zdarzenia , bo stół w jadalni z piórnikami poukładanymi w poprzek * może przestać nam wystarczać ! – dodał patrząc na prowizoryczną ,, siatkę ‘’ . Eleonora również się zaśmiała .

- Jakoś sobie trzeba radzić ! Chciałeś czegoś ? – spytała z uśmiechem .

- Tak , Dave pyta się czy może pożyczyć Teodora do kuchni , trzeba kogoś do pomocy – powiedział Szymon , na co Teodorowi rozjaśniła się buzia .

- To ja już lecę ! – oznajmił rzucając paletkę o stół i popędził do kuchni . Eleonora skrzywiła się .

- Tylko szukał pretekstu żeby się ulotnić . To co Szymuś , gramy ? Zobaczymy czy ty jeszcze pamiętasz co nieco !

- Mogę spróbować – stwierdził Szymon porzucając paletkę w ręce – Ale nie tnij !

- Ja , w przeciwieństwie do Teodora , jak tnę to specjalnie i wiem o tym – stwierdziła Ela z dumną miną .

Pół godziny później Teodor biegał po domu wołając wszystkich na późną kolację . Nie mógł tylko znaleźć Alvina .

- Pewnie jest w pokoju – klepnął się w czoło i pobiegł do pokoju chłopaków . Już miał wbiec w boczny korytarzyk gdy usłyszał czyjś wrzask ,, STÓÓÓÓJ !!! ‘’ i ktoś nagle złapał go za kołnierz bluzy .

- O co chodzi ? Dave woła na kolację ! – oznajmił Alvinowi , bo to on złapał go za kołnierz .

- Dobra , dobra , już idę , ale ty nie idź na razie do pokoju ok. ? Po prostu … nie idź ! – Alvin wydawał być się czymś rozbawiony .

Teodor zerknął w stronę drzwi i coś go zaintrygowało .

- Alvin , dlaczego podłoga tu jest biała ? – spytał zdziwiony . Alvin znowu powstrzymał śmiech , a Teodor pociągnął nosem .

- Pachnie mydłem – stwierdził – Myłeś podłogę ? Po co ?

- Nie tyle myłem , co namydliłem – odpowiedział jego rozbawiony brat – Słyszałeś o tym że mydło ma świetne właściwości ślizgające ?

- Właściwości ślizgające ? – powtórzył Teodor , ale Alvim machnął ręką .

- Nie ważne ! Chodź na kolacje .  

Dave i reszta siedzieli już przy stole .

-Alvin , umyłeś ręce ? – przypomniał zwyczajowo Dave . Alvin uśmiechnął się niewinnie .

- Nie mogę !

- Dlaczego niby ?

- Ponieważ skończyło się mydło Dave .

- Jak to , przecież przedwczoraj kupiłem kilka nowych kostek !

- Ale się skończyło .

- Alvin , nie kręcisz ?

- Daję słowo , mogę nawet przynieść puste papiery z kosza ! – zaperzył się Alvin , ale Dave mu odpuścił .

- Dobra , dobra , nie grzeb już w koszu przed jedzeniem !

Wszyscy spokojnie jedli kolację gdy nagle zadzwonił telefon Brittany . Dziewczyna zaczęła przetrząsać kieszenie , lecz nigdzie nie mogła go znaleźć .

- Może zostawiłaś go w pokoju ? – podpowiedział usłużnie Alvin , na co Britt zerwała się z krzesła .

- Prawda ! – krzyknęła i pobiegła do pokoju . Alvin uśmiechnął się zadowolony , a po chwili rozległ się pisk i huk . Wszyscy obejrzeli się w stronę drzwi , za którymi zniknęła Brittany , lecz gdy nie wracała , Dave posłał po nią Szymona . Alvin teraz wyraźnie chichotał , zakrywając twarz serwetką .

- Alvin , nie śmiej się przy jedzeniu bo się udławisz ! – pouczyła go Żaneta , przez co on zaczął się śmiać jeszcze bardziej , zwłaszcza że po chwili usłyszeli kolejny wrzask i kolejny łomot . Teraz Alvin wybuchnął już głośnym śmiechem i wręcz osunął się przy stole . Nie siedział jednak długo , pobiegł do korytarza i widząc czerwonych ze złości brata i dziewczynę , pomyślał że w obronie własnej chyba przyjdzie mu zabarykadować się w łazience . Może Teodor zlituje się i przeszmugluje dla niego kawałek pizzy .

 

* Oooch … pamiętam jak ja uczyłam się grać przy takim stole XD