NK-munks Rozdział I

 



 

Nowa seria w zamian za rodziały ;) Powiedzmy że coś jak fanfic ale nie można tego fanficem nazwać , bo postacie należą do wielu różnych osób które stworzyły je nawet nie wiedząc że ktoś kiedyś zechce spisać różne historie jakie im się przytrafiały , a nie mam już możliwości spytać ich twórców o pozwolenie na użycie ich postaci . Załóżmy więc że to kronika , sytuacje opisane wydarzyły się naprawdę ... na role-play ;)

Opowiadanie to będzie opowiadało o grupie znajomych , przyjaciół i wrogów , którzy razem zamieszkali w pewnej części miasta nazwanej później Munk-City . Można powiedzieć że jedną z głównych bohaterek jest tu dorosła już Olivia którą poznaliście w The Chipmunk Musical II , ale nie jest ona jedyna  .

 

Historie zebrała Charlenka (Olivia the Chipette) .

 

Rozdział I

 

 

Dwie młode kobiety szły rozmawiając  cicho . Ta niższa była miłą brunetką o oczach zakrytych kolorowymi okularami których jedno szkło było niebieskie a drugie różowe . Niosła na ramieniu dużą torbę podróżną . Wyższa była blondynką o zazwyczaj śmiejących się , błękitnych oczach , a włosy sięgały jej do pasa . Teraz jednak wyglądała na zatroskaną .

- Wiesz Amarie … - mówiła właśnie – to nie tak że nie cieszę się z tego , że tu do nas przybywasz , tylko nie wiem czy ci się tu spodoba .

- Mówiłaś mi już o tym . Ale Olivka … na serio , nie martw się ! Przecież ty tu jakoś żyjesz , założyłaś rodzinę , masz przyjaciół i dobrze ci się powodzi ! A zawsze lepiej żyć w świecie chipmunków niż między ludźmi .

- No tak ale mimo wszystko może udało by się coś pokombinować , dać ci lepsze miejsce , w innej części miasta ! Ty nie wiesz jak tu jest .

Amarie zatrzymała się na chwilę aby poprawić pasek torby .

- Czemu więc ty się nie wyprowadziłaś ? Sądzę że Charlene bez problemów by ci to umożliwiła .

Olivia uśmiechnęła się rozrzewniona .

- Nie mogłabym . Tu jest mój świat . Między brudem , chamstwem i samolubstwem ale mój .

 

Dzielnica przez którą szły , przez tubylców zwana Munkcity , przez obcych Dzikówką , była faktycznie tak nieprzyjemna i trudna jak to opisywała Olivia . W większości zajmowały ją chipmunki przybyłe wraz z Olivią , która była ulubienicą królowej i gdy usłyszała od niej o wielu chipmunkach przebywających w Polsce , oddała im na własność całe południowo-wschodnie osiedle . Był to najgęściej zabudowany a stał się najrzadziej patrolowanym i najmniej upilnowanym zakątkiem w mieście . Nikt nie wiedział ilu właściwie liczy mieszkańców .

 

Olivia szybko otworzyła drzwi . Na szczęście działały jak należy odkąd jej mąż znalazł kogoś , kto naprawił zamek (on sam nie miał za grosz talentu do takich rzeczy ) . Nie czekając na idącą za nią Amarie , wbiegła w kurtce jeszcze i butach do salonu .

- Już jestem ! – krzyknęła . Z kąta wybiegło dwoje małych dzieci , chłopiec i dziewczynka . O ile podobieństwo i wzrost nie myliły – bliźnięta . Chłopiec miał nastroszoną krótką fryzurkę opadającą mu na oczy i podłużne , szare znamię na czole . Oczy , tak samo jak jego siostra , miał niebieskie . Dziewczynka miała rude włoski upięte na czubku głowy i tylko przez środek fryzury kontrastowo odznaczało się jasnozielone pasmo włosów . Dzieciaki jedno przez drugie zaczęły trajkotać i ściskać Olivie która prawie się przewróciła od tego natłoku .

- Mamo , a dzisiaj …

- A dziadek to …

- A gdzie byłaś ?

-  A po co ?

- A przyniosłaś mi coś ?

- I mi ?

- Dajcie mi chwilkę ! – zawołała Olivia ze śmiechem i padła na bujany fotel – Muszę zdjąć kurtkę , Sissi powiesisz ? Dziękuję … Amarie , jesteś tam ? Wchodź do środka , poznasz moje dzieciaki ! Alvuś , gdzie jest dziadzio ?

- Dziadek ? Chyba w kuchni – chłopiec podrapał się po czole i po chwili pobiegł we wskazane miejsce . Do salonu zajrzała Amarie prowadząc za sobą Sissi .

 Ładnie się urządziłaś – stwierdziła rozglądając się . Olivia zaśmiała się znowu .

- Taaak , miałam szczęście ! Alvin starszy miał sporo pieniędzy bo dużo zarabiał a ja wciąż jestem w łaskach Charlene .

- Alvin ? – zdziwiła się Amarie siadając obok Olivii .

- Tak . Pewnie nie uwierzysz , ale tutaj to normalne , w dodatku bardzo popularne imię ! Coś jak Jan u ludzi . Ja sama znam obecnie ze 4 Alvinów , jeden z moich chłopaków był Alvinx , mój były mąż był Alvin , mój syn to Alvin , sama widzisz ! – kobieta rozłożyła ręce .

- Mogłabyś mniej się włóczyć poza domem ! – odezwał się męski głos . Olivia zerwała się i prawie rzuciła się na szyję stojącej w drzwiach osobie .

- Wiem wiem tato ! – pisnęła – Ale dzisiaj miałam ważną sprawę ! Och , tak dobrze znowu cię widzieć ! Czasami mam wrażenie – stwierdziła oddalając się od niego o krok – że więcej czasu spędzasz z małym Alvinem niż ze mną !

Oboje się roześmieli . Amarie przyglądała im się z zainteresowaniem .  Chipmunk to zauważył i podszedł do niej .

- Jestem Xavier – powiedział ujmując jej dłoń – ojciec Olivii .

- Anne-Marie – odpowiedziała Amaria z uśmiechem – Nie … nie wygląda pan .

- Olivia jest moją adoptowaną córką –zaczął , lecz Olivia nie dała mu dojść do słowa .

- Adoptował mnie jak byłam nastolatką ! Miło z jego strony co ?

Amarie stłumiła śmiech . Olivia była chwilami kompletnie nieprzewidywalna i niemal nadpobudliwa , ale dobra i kochana . Praktycznie sama wychowywała dwoje dzieci bo mąż gdzieś zaginął już rok temu , a mimo bardzo młodego wieku nie załamywała się . Amarie nie mogła wyjść z podziwu . Nie były krewnymi ale Olivia zawsze przedstawiała je jako siostry .

 Więc sprowadziłaś się do Munkcity ? – spytał Xavier gdy usiedli popijając kakao (jego specjalność ) a dzieciaki poszły już spać .

- Tak , mam mieszkanie niedaleko Olivii . Dom 33 numer 10 .

- O ! W 8 mieszka ciocia Vinny ! To będziesz mogła do niej wpadać ! – Olivia rozpromieniła się – Będzie bardzo ucieszona , lubi kiedy młode chipmunki ją odwiedzają . To taka ciocia wszystkich . Nie ma osoby której by w potrzebie nie pomogła .

- A ty powoli się robisz taka sama – stwierdził Xavier podnosząc się z miejsca – Będę już wracał , w pracy czekają .

- Mój tata pracuje w Medicopterze – szepnęła Olivia siostrze na ucho .

- Więc i ja będę się zbierać … - zaczęła Amarie lecz Olivia zaprotestowała

- Nie pójdziesz tam sama ! Nie puszczę cię ! … Tato , odprowadziłbyś ją ? Ja dzieciaków samych w domu nie zostawię . Proszę !

- Jasne ! – Xavier podał Amarii jej kurtkę – Nie wypada żeby młoda osoba chodziła po nocy sama i to w takiej okolicy !

 

Olivia nie poszła jeszcze spać . Zgasiła tylko większość świateł , zostawiła tylko małą lampkę w salonie i tam siedziała . Czekała na kogoś i nie przeliczyła się . Było co prawa po północy gdy usłyszała stukanie (właściwie walenie ) do drzwi . Pobiegła przez korytarz (jeszcze w między czasie zerknęła do lusterka , lecz nie zauważyła niczego co trzeba by na gwałt poprawiać ) i szybko otworzyła drzwi . Uśmiechnęła się szeroko widząc osobę za nimi stojącą .

- Czeeeść ! – pisnęła cicho i już chciała go uścisnąć ale speszyła się nagle i po prostu przepuściła go w drzwiach .

- Siemka ! – DJ Simon poprawił kolorowe okulary które mu się przekrzywiły – Nie śpisz jeszcze ? Myślałem że pomagałaś siostrze przy przeprowadzce .

- Bo pomagałam . Nosiłyśmy meble – Olivia poprowadziła gościa do salonu – Zjesz coś ? Pewnie w tej dyskotece to tylko picia jest pod dostatkiem – stwierdziła z przekąsem . Simon stłumił śmiech . Dobrze znał zdanie Olivii na temat dyskotek w których sobie dorabiał jako DJ (zbierał na sprzęt ) .

- Taa , czemu ty się nie wyrwiesz ? – spytał – I tak , chętnie coś wszamam , od obiadu nic w gębie nie miałem ! A masz coś akurat ?

- Xavier był więc coś pewnie jest – stwierdziła filozoficznie Olivia kierując się do kuchni . Lubiła to miejsce mimo że gotowanie nie było jej najbardziej ulubionym miejscem . Szczególnie podobał jej się barek – duże , półkoliste okno z szerokim blatem zamiast parapetu no i bez szyby czy zasłony , wychodzące na salon . Bardzo ułatwiało to podawanie posiłków – wystarczyło się przez te okno wychylić .

- Aha ! Jest pieczeń na zimno , w sam raz na kanapki . Są pomidory … jakiś ser … jakieś parówki … co byś chciał ? – spytała opierając się o blat i uśmiechając się wesoło . Senność całkowicie jej odeszła .

- A co tam akurat kłopotu ci nie zrobi – Simon postanowił być uprzejmy , na co Olivia tylko zachichotała i zaczęła rozglądać się za rondelkiem .

- Zatrudnianie mojego taty w roli niańki jest o tyle dobre , że gdy wracam do domu to zastaję jeszcze lepszy porządek niż zostawiłam ! – Olivia uśmiechnęła się rozczulona – O ile dzieciaki nie wędrują do niego . Ostatnio Alvuś zanadto interesuje się tymi helikopterami , i mam złe przeczucia .

- To tylko dzieciak , sam nic nie zrobi ! Wierz mi że rozbić helikopter wcale nie jest tak łatwo ! – DJ Simon stanął w drzwiach kuchni i przyglądał się jak Olivia wrzucała parówki do wody , jak kroiła wędlinę i warzywa .

- Jest tam ktoś znajomy w dyskotece ? – spytała bez zbytniego zainteresowania . Simon pokiwał głową .

- Adrian jest i Andzia , Ciasteq , Matt gdzieś się kręcił z Victorią . Chyba nawet Andrew mi gdzieś mignął .

- A Dakota ? – spytała Olivia szybko .

- Tak , Dakota chyba też . Nie widziałem jej ale pewnie jest .

Dakota była dziewczyną Simona . Olivia bardzo ją lubiła , ale ostatnio ostro się o coś pokłóciły i nie rozmawiały ze sobą . Olivia chciała się z nią pogodzić ale nie za bardzo wiedziała jak .

- Dzisiaj rozmawiała ze mną Andrea – przypomniało jej się – Spotkałam ją jak szłam po Xaviera

- To siostra Dakoty tak ?

- Tak .

Simon zastanawiał się nad czymś

- A czy Amarie nie jest z nimi spokrewniona przypadkiem ? Jest bardzo podobna … - zaczął ale Olivia pokręciła głową .

- Na pewno nie – stwierdziła kategorycznie – wiedziałabym o tym .

Po chwili jedzenie było gotowe i mogli wrócić do salonu .

- Kto ci gotuje gdy jesteś w domu ? – spytała Olivia widząc z jakim apetytem Simon pochłania wszystko co mu przygotowała .

- Czasami Dakota się poświęci ale nie zna się na tym więcej niż ty – zaśmiał się – Czasami na obiady wpadam do cioci Vinny a nieraz sam coś sobie kombinuję albo jest na mieście .

- A jak masz przerwę w pracy to przylatujesz do mnie – dokończyła Olivia biorąc sobie jedną kanapkę – Jedzenie w nocy nie jest zdrowe , wiesz o tym ?

- A na weselach ?

- Na weselach to co innego . Właśnie właśnie , kiedy to wasze wesele ? Twoje i Dakosi ? Bo na zaręczynach nie byłam to żebym chociaż na ślub się załapała ! – Olivia szturchnęła DJ’a po przyjacielsku , lecz ten zaskoczony omal się nie udławił .

- Za miesiąc mniej więcej , będę wtedy mieć więcej czasu – stwierdził – I oczywiście że ty musisz być ! – objął Olivie ramieniem – Jakie to wesele bez Olivki !

- Doskonale by się obyło beze mnie – stwierdziła Olivia z uśmiechem – ale na twoim weselu chciałabym być . Będzie pewnie miło .

- Jasne że będzie ! Muszę złapać Andrewa to będzie moim świadkiem ! – Simon klepnął się w czoło .

- A kto będzie świadkową ? – spytała z zainteresowaniem Olivia .

- Nie wiem , Dakota pewnie wybierze

- Aha

Olivia zawsze chciała być druhną na czyimś ślubie ale nigdy nie była . A mała była szansa żeby Dakota ją wybrała , miała wiele bliższych przyjaciółek .  Wybierze Viki , może Maję …

- … iśc

- Ufff , co mówiłeś ? Zamyśliłam się .

- Mówiłem że powinienem już iść . Przerwa mi się kończy – DJ Simon wskazał na zegar – A ty idź już spać skoro nie idziesz na imprezę .

- Tak jest – Olivia zasalutowała i odprowadziła przyjaciela do drzwi – A ty nie upij się jak świnia !

- Nie mogę za dużo pić bo prowadzę imprezę , i jak to wtedy będzie wyglądało ? Pijany DJ ?

- Niewielka różnica , na ogół właśnie tak to wygląda !

Oboje się roześmieli .

- No to cześć ! – DJ cmoknął ją jeszcze w policzek i zniknął w ciemnościach nocy . Olivia uśmiechnęła się lekko i zamknęła szczelnie drzwi . Nie chciało jej się spać , właściwie to chętnie by poszła na tamtą imprezę , ale z kim ? Tak , nie miała z kim iść . Była sama . Miała tylko DJ Simona , który miał już dziewczynę z którą za miesiąc bierze ślub .

Olivia z westchnieniem zamknęła się w pokoju . Przynajmniej napisze kilka stron do swojej książki skoro i tak nie chce jej się spać .

Nie mogła usiedzieć w miejscu . Pomyślała że zajrzy do dzieci . Sissi spała z telefonem pod poduszką i słuchawkami na uszach . Olivia delikatnie wyjęła jej je i odłożyła na stolik nocny . Alviek spał mamrocząc coś przez sen . Nad jego głową drzewa za oknem rzucały cień w kształcie krzyża . Olivia długi czas później pomyślała czy nie była to złowróżbna przepowiednia , lecz tej nocy to był tylko cień . Księżyc jasno świecił , więc Olivia pomna ostrzeżeń które kiedyś słyszała , zasłoniła okno . Wróciła jeszcze do salonu , zebrała i umyła naczynia , poprawiła narzuty na fotelach na których siedzieli z DJ Simonem . Zauważyła jak pusty był salon bez niego . Gdy niedawno jeszcze tutaj siedział z nią , czuła się tak dobrze , a teraz była po prostu samotna . Potrzebowała kogoś podobnego do niego. Lub trochę innego .

- Za bardzo się przejmuję – szepnęła do siebie . Postanowiła faktycznie pójść spać . Nic już dzisiaj nie miała do roboty .